Szczo j u lisi pry dołyni,
Tam Paraska pasła swyni.
A Omelko tam oraje,
Na Parasku pohljadaje.

Na Parasku pohljadaje,
Do Parasky pochodżaje.
– Kyń, Omelku, ty oraty,
Bo Paraska jde huljaty.

Na wułyci skrypka hraje,
A Paraska tam huljaje.
A Paraska tam huljaje,
Sobi chłopciw zamanjaje.

A iz polja witer wije,
A pid lisom szczos' czornije.
Oto żinka jde Omelka,
Biłobrysaja Ołenka.

Jak chwatyła tu Parasku
Za czerwonuju zapasku,
Da za kosy jiji smycze,
Da kułak jij w spynu tycze.

Rozpustyłas' rusa kosa,
Połyłys' rikoju slozy.
A Omelko zażurywsja,
Da na rało pochyływsja.

Rozbihłysja usi swyni
Po horodu j po dołyni.
Szczo ż ti swyni narobyły,
Wsju kartopłju pereryły.