Łowłju saczkom, jak metełyka, myt',
Styraju z łoba wtomu i krow,
A nadi mnoju postijno wysyt'
Tiń doszczu, szczo kołys' projszow.

Pryspiw:
Ja nebo na krychty, jak chlib, rozkryszu
I kynu joho ptaszkam...
Ne stane mene, ałe tiń doszczu,
Jak spohad pro mene, załyszyt'sja wam...

I dosi ne możu nijak zrozumit',
Uhoru czy wnyz wede mene put'?
Z oczej wytikaje chołodna nicz,
Slozy mokrym kaminnjam stajut'.

Pryspiw

I wczora, i zawtra ja znowu odyn,
Mij kryk sirym ptachom u nebo złetiw,
Z rokamy wse mensze w hodynach chwyłyn,
Z rokamy wse mensze u misjaci dniw.

Pryspiw

Ja ne zapłaczu i ne zakryczu,
Sny wesnjani moji wże zbułys',
Zachowajus' u tiń doszczu,
Tiń doszczu, szczo wpade kołys'.
Zachowajus' u tiń doszczu,
Tiń doszczu, szczo wpade kołys'...