"Ni, ni" – szepoczu ja u niżnu nicz.
"Ni, ni" – i snih łetyt' i niby płacze.
Nadwori studiń, witer, zymna sicz,
Newże tebe ja bilsze ne pobaczu?

Pryspiw:
Tebe nema, a ja szepoczu: "Ni, ni,
Ne załyszaj mene u zametili,
Ne wirju, szczo ne bude wże wesny,
Szczo spohadiw łyszyłys' tilky tini".

I znow szepoczu: "Ni, ne treba, ni"
I szcze zi mnoju oczi, huby, ruky,
Ne wirju, szczo łyszyw meni łysz muky,
Szczo baczymos' z toboju tilky w sni.

Pryspiw

Sołoni szczoky j huby u wohni,
A snih i witer b’jut'sja bez potreby,
Ja ne wtomłjus' powtorjuwaty "Ni",
Ja łysz z toboju, tilky bilja tebe.

Pryspiw