U wisimnadcjat' tak use czudowo,
Łysze switaje doswitok żyttja,
Dusza widkryta dlja krasot łjubowi,
I serce wiryt' u swjati czuttja.
Ta raptom zymnim podychom powije,
Aż wymerzne sloza do nahoty,
Kochanyj mij, ja szcze ne rozumiju,
Czomu mene zminyw... Czomu mene zminyw...
Czomu mene zminyw na inszu ty?..

Pryspiw:
Najiwna junist' – czas łjubowi,
Dumok wysokych i nadij,
Ty wir u kożne harne słowo,
Spiwaj pro szczastja i radij!
I swit radityme z toboju,
I zasmijut'sja nebesa,
Bo w tebe je najlipsza zbroja –
Najiwna junist' i krasa!

Diwczatko myłe z dobrymy oczyma,
Czomu pohasła posmiszka twoja?
U tebe ż juni kryła za płeczyma
I zirka szczastja wysoko sija.
U switi je neprawdy szcze bahato,
Ałe szcze bilsz u switi je dobra!
Ty mołoda i ce najkraszcze swjato,
Jake Hospod' i czas, jake Hospod' i czas,
Jake Hospod' i czas tobi twij daw!

Pryspiw (2)