Wy ne płaczte, moji dumy,
Znowu nadi mnoju.
Ne tulit'sja do hnizdeczka,
Jak bezkryłyj ptach.
Ne zbyrajtes' koło sercja
Czornoju żurboju,
Bo rozwiju was po switu
Na semy witrach.

Narodyłys' wy newynni
Z szczastja i nadiji,
A płekałys' u łjubowi,
Łasci i snach.
Wyrostały, rozkwitały,
Mow u kazci-mriji,
A teper slozamy lljetes'
Po mojich ustach.

Moji dumy, moji mriji,
Jak że was pryspaty?
Wy ziw’jali, wy bezsyłli,
Ałe szcze żywi.
A żywoho sercja i w mohyli
Ne schowaty,
Toż litajte, moji dumy,
Kraszcze po zemli!