Dolja szczastja nam podaruwała,
Jak cwiły czeresznewi sady.
Mnoha lit nam zozulja bażała
I łjubowi z rosy j wody.
Szepotiw ja u snach: "Drużyno",
"Czołowiczeńku", – mliła ty.
I ustamy małoho syna
Nam wsmichałysja wsi swity.
I ustamy małoho syna
Nam wsmichałysja wsi swity.

Ty moja najcinnisza perłyna,
Najczystisza hłybiń oczej.
Ty iz mene zduwajesz pyłynu,
Zihriwajesz tepłom noczej.
Ja radiju szczodnja chwyłyni,
Koły baczu i sonce, i swit,
Ta najbilsze – swojij drużyni,
Szczo kochaje mene stilky lit.
Ta najbilsze – swojij drużyni,
Szczo kochaje mene stilky lit.

Moja powinczana drużyno,
Knjażno rodynnoho tepła.
Łjubłju tebe, tebe jedynu,
Jaka b tam dolja ne buła.
Ty bereżesz podrużnje horno,
Duszewni z’jednujesz mosty.
Tebe do sercja ja pryhornu,
Daj Boh dowiku w pari jty.
Ty bereżesz podrużnje horno,
Duszewni z’jednujesz mosty.
Tebe do sercja ja pryhornu,
Daj Boh dowiku w pari jty.

Ty bereżesz podrużnje horno,
Duszewni z’jednujesz mosty.
Tebe do sercja ja pryhornu,
Daj Boh dowiku w pari jty.

Tebe do sercja ja pryhornu,
Daj Boh dowiku w pari jty.

Daj Boh dowiku w pari jty...