Wse promyne, use prochodyt'.
Dolja na szczastja nam worożyt'.
W tomu, mabut', je zmist rozłuky.
Wse pereżdaty perebuty.

Wse prołetyt', use mynet'sja,
Hołos twij, jak łuna ozwet'sja.
Hołos mij cju łunu powtoryt'
I na proszczannja szczos' promowyt'.

Pryspiw:
Djakuju, szczo ty w mene buw.
Serce widczuw, duszu zbahnuw.
Kożna łjudyna maje swij czas.
Djakuju, szczo win buw u nas!

Wse widbołyt'sja, wse zabudesz.
Nasze kochannja ne dlja budniw.
Nechaj dusza tebe widpłacze.
Ja widpuszczu tebe j probaczu.

Wse widhoryt', use zotlije,
Pam’jat' zbuty takoż wmije.,
Czas widstojit' sobi na warti.
Jomu pereczyty ne warto.

Pryspiw

My wse zabudem, wse prostyt'sja.
Serce bez tebe żyty wczyt'sja.
Swit nam dorohy szcze namityt',
Ałe zumijem ne zustritys'.

Wse promyne, use prochodyt'.
Te szczo boliło – ne trywożyt',
Switło proszczannja perebuty,
Ce je napewno zmist rozłuky.