I
Rozchrystana postil i sonce w bokali,
Twojich oczej widbłysk i nacze w durmani
Wse nasze żyttja, nasze żyttja.
Trojandy w kimnati rozkydani
Steżkoju naszych dorih,
Tychoju, tychoju steżkoju w Raj.
Twojich czar pociłunky
Ta niżni obijmy,
I litniji noczi łetjat', nacze mriji,
Nam anheł z-za chmary hraje kochannja błjuz.
I szczo todi nam wid żyttja buło treba:
Kowtok łysz powitrja, ta czystoho neba,
A szcze pociłunkiw twojich tepłyj doszcz.

II
Ja zbahnuty ne możu de use te podiłos',
Tam de lito buło wse zymoju ukryłos',
I nema tych oczej, szczo meni daruwały tepło.
Jak tilky sonce zachodyt', opuskaje na płeczi
Meni ruky swoji tepłyj weczir...
Win szepocze meni twojimy hubamy: "Ja choczu tebe",
Ja z osinnim doszczem ta zołotom łystja
Kołysaju zhadku, jak dytja u kołysci –
To tycha zhadka pro tebe,
Najkraszcza zhadka pro tebe.