Moja dumka pokotyłasja wnyz,
My stanem żyty kraszcze kołys'.
Pewno bilsze w żytti zrozumijem,
Bo na żal my zowsim niczoho ne wmijem.

My bażajemo maty pidtrymku,
Kożen deń wse żyttja bez zupynky.
Ta buwaje szczo wona znykaje,
I todi, szczo robyty ne znajem.

Pryspiw:
Żyttja prekrasne, ty prosto wmij żyty,
Niczoho zajwoho ne treba robyty.
Żyttja prekrasne, ty prosto wmij żyty,
Prosto ty nawczysja żyty.

Wirju ja, szczo pryjde czas,
I usmichnet'sja dolja do nas.
Wse stane hładko, jak po masłu,
Ity wpered – ce nasze hasło.

Nas pidtrymajut' z riznych bokiw,
Pronesemo czerez bezlicz rokiw.
Mudrist', syłu, nasz rozum i sławu,
Jaka zawżdy zhurtuje derżawu!

Pryspiw (2)