Enyky-benyky, enyky-benyky,
Mama zwaryła linywi warenyky.
Murka z-pid stołu njawknuła "njaw!" –
Ja jij linywych warenykiw daw.

Boże mij myłyj, szczo z neju stałos'! –
Murka wes' deń po pidłozi kaczałas',
Potim zasnuła bilja dwerej
I perestała łowyty myszej.

Enyky-benyky, enyky-benyky,
Mama zwaryła linywi warenyky.
Żuczka znadworu hawknuła "haw!" –
Ja jij linywych warenykiw daw.

Boże mij myłyj, szczo z neju stałos'! –
Żuczka wes' deń na porozi waljałas',
Potim zasnuła bilja płyty
I perestała dwir sterehty.

Enyky-benyky, enyky-benyky,
Znowu zwaryły linywi warenyky.
Ja u witalni druziw zibraw –
Mysku linywych warenykiw daw.

Boże mij myłyj, szczo z namy stałos'! –
My ciłyj deń po witalni waljałys':
Chto na dywani, chto na stilci,
Chto iz wydełkoju w liwij ruci.

Snom neprobudnym usi my spymo,
W szkołu ne chodymo j burmotymo:
"Enyky-benyky, enyky-benyky,
Mama zwaryła linywi warenyky..."