Pryczepyws' wedmid' do zajcja,
Znjaw swoji sztany,
Każe: "Brat tobi ja starszyj.
Ty mene łyzny.
Choczu ja, szczob cju poszanu
Wes' pobaczyw lis.
Ja za te tobi, mij druże,
Dułju dam pid nis."

Zajczyk staw w herojs'ku pozu,
Pidkrutyw swij wus:
"Za taku robotu" – każe –
"Z rodu ne berus'."
Potim staw na zadni łapky,
Płjunuw u sztany
I pobih wid toho brata –
Sprobuj dożeny!

A os' my czasteńko łyżem
Otakych bratiw;
Tilky b chto dawaw łyznuty,
Tilky b chto chotiw...
Boh bratiw nam posyłaje –
Hirsze satany!
Wże pora i nam płjuwaty
U czużi sztany.

Wże pora i nam płjuwaty
U czużi sztany...