– Oj, diwczyno-neboho, łjuby ż mene hołoho,
Bo ja chaty ne maju, żenytysja dumaju!

– Oj, hultjaju, hultjaju, ta ja ż tebe pytaju:
Naszczo ż mene swatajesz, koły chaty ne majesz?

– Chodim, serce, w czużuju, poky swoju zbuduju:
Zrobłju tobi chatynu z rożewoho cwitynu.

– Zbuduj chatu z łobody, ta w czużuju ne wedy:
Czuża chata takaja, jak swekrucha łychaja.