Posław mene mij myłeńkyj fasolku sadyty,
A sam piszow do korczmońky iz kumoju pyty.

Posadyła ja fasolku szwydkoju chodoju,
Prybihaju dodomońku – p’je myłyj z kumoju.

– Kumcju ż moja, rybcju ż moja, sołodeńki pysky,
Dała b tobi, kumcju, jisty, ta j ne maju mysky.

Kumcju ż moja, rybcju ż moja, sołodkyj medoczok,
Dała b tobi, kumcju, jisty – rozbyws' czerepoczok.

A ja swoho myłeńkoho położyła spaty,
Wzjała kumu za ruczeńku ta j wyweła z chaty.

Wzjała kumu za ruczeńku ta j wyweła z chaty,
Nadroczyła łjutych psiw kumasju kusaty.

– Hudża, hudża, łjuti psy, na tu zawołoku!
Wona momu myłeńkomu wczepyłas' do boku.

Hudża, hudża, łjuti psy, na tu łedaszczycju!
Jak wybihły na wułycju, porwały spidnycju.