– Kudy jdesz, kudy jdesz, czołowiczeńku?
– Do kumy, do kumy na wsju niczeńku.

– Oj daj tobi, myłyj Boże, szczasływu dorohu,
Szczoby tebe usi były j kumu twoju, nebohu.

Utikaw ja czerez ohorod da czerez petruszku,
Jakyjs' mene did'ko pobyw za myłu Maruszku.

Oj zdajet'sja, ne bołyt', ne można chodyty,
Ne zabudu czużych żinok do smerti łjubyty!

Utikaw ja czerez tyn da czerez buraky,
Jakyjs' mene did'ko pobyw, da, mabut', dworaky.

Oj zdajet'sja, ne bołyt', da ne można wstaty,
Koły b że jak pidwestysja, pidu podawaty.

Oj skoczyw ja czerez tyn, a ne dotorknuwsja,
Jak pociłyt' mużyk cipom, a ne osmichnuwsja.

Oj zdajet'sja, ne bołyt', da ne moż chodyty,
Ne zabudu czużych żinok do smerti łjubyty!

Utikaw ja czerez tyn, czerez perełazy,
Jakyjs' mene did'ko wdaryw aż czotyry razy.

Oj zdajet'sja, ne bołyt', da ne można wstaty,
Koły b że jak pidwestys', pidu pozywaty.

Utikaw ja czerez tyn da czerez try horody,
Zaczepyws' ja w harbuzynni – tam narobyw szkody.

Czuża żinka choroszaja, każut' teje łjudy,
Jak pijmaje mene mużyk – zdorow’ja ne bude!