Czornjawaja mołodycja kywała na mene:
– Pryjdy, pryjdy, moje serce, weczerjat' do mene.

Czy ż ja tobi ne kazała, czy ne howoryła:
– Pryjdy, serce, weczerjaty, ja rybku waryła.

A jak rybku tu waryła, sim raz kusztuwała,
Ta wse tebe, serce moje, weczerjaty żdała.

Ty ne pryjszow uweczeri, a pryjszow uranci,
Oto ż tobi, wrażyj synu, kistoczky na ławci.

Koły choczesz – hryzy kistku, a rybky ne bude;
Ja ż chotiła tak zrobyty, szczob ne znały łjude.