Oj zaszumiły, oj zaszumiły usi czotyry młyny,
Oj zaszumiły, oj zaszumiły w pysznoji Kateryny.

– Prodaj, Iwasju, prodaj, Iwasju, wołońky połowiji
Ta kupy, Jwasju, ta kupy, Jwasju, kłejnoty dorohiji.

Prodaw Iwas'o, prodaw Iwas'o wołońky połowiji
Ta kupyw że win Katerynoczci kłejnoty dorohiji.

Jak rozkazały, jak rozkazały druhyj deń po dubynu:
– Wprjahaj, Iwasju, wprjahaj, Iwasju, pysznuju Katerynu.

Ide dohory, ide dohory – byczykom pidtynaje,
Ide iz hory, ide iz hory – nożeńky pryszczybaje.

– Oj z’jid', Iwasju, oj z’jid', Iwasju, iz hory na dołynu,
Ta naj ja sobi, ta naj ja sobi chocz troszeczky spoczynu.

Prodaj Iwasju, prodaj, Iwasju, kłejnoty dorohiji
Ta kupy, Jwasju, ta kupy nazad wołońky połowiji.

Oj wołju ż bo ja, oj wołju ż bo ja czorneseńko chodyty,
Aniż ja maju, aniż ja maju dubynoczku wozyty.

– Czomu ż ty meni, Katerynoczko, se borsze ne wpowiła,
Doky sja tebe, Katerynoczko, bidońka ne najiła?