Oj mij myłyj zaboliw,
Kysełeczku zachotiw.
Oj i rano-raneseńko,
Kysełeczku zachotiw.
A jak ja to, mołoda,
Nelinywaja buła,
Oj jak piszła po sełu
Dobuwaty kysełju.
Ne dobuła kysełju,
Ta kupyła owsa.

Pryspiw:
– Cyt', myłyj, ne wmyraj,
Kysełeczku dożydaj!
Ne wmyraj, ne wmyraj,
Ty nad'oża moja!
Dożydaj, dożydaj,
Radost' doroha moja!

I zabrała owes
U zapasku uwes'.*

Ta prynesła toj owes
Ta dodomu uwes'.

Oj posypała owes
Na chołodnij peczi.

Och i soch toj owes
Rus'kyj misjac' uwes'.

I zabrała toj owes
U zapasku uwes'.

Ta piszła po sełu
Dobuwaty żorniw.

Ne dobuła kam’janych,
Ta j dobuła łub’janych.

Izmołoła toj owes
Na muczycju uwes'.

Uczynyła kysil
Na szistnadcjat' nedil.

Uczynyła kysil
U bezodnij diżi.

Uże kysil kysne,
Z myłoho duch tysne.

Oj jak iszła po sełu
Dobuwaty syta.

Ne dobuła syta,
Ta dobuła borony.

Procidyła wranci
Na czotyry palci.

Prystawyła do peczi,
Uże myłyj bez reczi.

Pryspiw

A wże kysil kłekotyt',
Z myłoho duch wychodyt'.

Pryspiw

Poky kysil izkypiw,
Uże myłyj odubiw.

Jakby doma buła,
To ja b wmerty ne dała.

Ja kazała zranku:
– Bery, myłyj, dranku.

Tebe czort że naper,
Ta j u dobri – umer.

Jakby buła upała,
To b ja j tuju znjała.