Ide byczok u płajeczok ta j toneńko rycze:
– Wyjdy, wyjdy, diwczynońko, szczos' ti łegiń kłycze.

Ta ne wyjszła diwczynońka, łyszeń jiji maty:
– Komu treba do diwczyny, naj ide do chaty.

Oj pryjszow ja ta do chaty ta ne spostyh sisty,
Dały meni barabulku nełupłenu jisty.

A ja totu barabulku łysz peresuwaju;
Stojit' knyszok na połyci – ja si pozyraju.

Na prypiczku warenyci, a na stoli syr, syr,
A ja totu barabulku poza sebe fyr, fyr!