Oj horoju husak łetiw,
Ne oden to mene chotiw.

Pryspiw:
Oj, jo, joj.

A win chotiw, ja ne chtiła,
Bo win czornyj, a ja biła,

Bo win czornyj, jak pantarka,
A ja biła, jak fijałka.

Oj za horoju żowta hłyna,
– Za szczo ty mja, maty, była?

– Za to ja tja, donju, była,
Szczoby-s' chłopciw ne łjubyła.

– A ja łjubłju, ne żartuju,
Koho schoczu, pociłuju.

Oj horoju żyta mnoho,
Połowyna zełenoho.

A w tim żyti kawky w’jut'sja,
Za diwczynu chłopci b’jut'sja.

Ne byjtesja, nema za szczo,
Kotra fajna, to łedaszczo.

Kotra fajna ta j podibna,
Do roboty ne sposibna.

A w horodi orich włos'kyj,
Łjubyw mene Romanows'kyj.

Oj koby to matka boska,
Buła by ja Wasylows'ka.

Czej-to bude wolja boska,
To ja budu Wesełows'ka.