Oy horoyu husak letiv,
Ne oden to mene chotiv.

Pryspiv:
Oy, yo, yoy.

A vin chotiv, ya ne chtila,
Bo vin chornyi, a ya bila,

Bo vin chornyi, yak pantarka,
A ya bila, yak fiyalka.

Oy za horoyu zovta hlyna,
– Za shcho ty mya, maty, byla?

– Za to ya tya, donyu, byla,
Shchoby-s' chlopciv ne lyubyla.

– A ya lyublyu, ne zartuyu,
Koho schochu, pociluyu.

Oy horoyu zyta mnoho,
Polovyna zelenoho.

A v tim zyti kavky v’yut'sya,
Za divchynu chlopci b’yut'sya.

Ne byitesya, nema za shcho,
Kotra fayna, to ledashcho.

Kotra fayna ta y podibna,
Do roboty ne sposibna.

A v horodi orich vlos'kyi,
Lyubyv mene Romanovs'kyi.

Oy koby to matka boska,
Bula by ya Vasylovs'ka.

Chey-to bude volya boska,
To ya budu Veselovs'ka.