Pryjdy chocz w sny,– tebe zustrinu
Buketom kwitiw biłosniżnych,
A skilky sliw pałkych i niżnych
Tobi hotuju ja do nych

Pryspiw:
Pryjde Wesna. W rjasnim cwitu
Rozbudyt' zemłju wranci – rano,
Ja ż pid wiknom twojim, kochana,
Narcysom biłym prorostu

Chocz słowo mow i ja zabudu
Swoji trywohy i nezhody,
Zabudu doli pereszkodu –
Twoju, kochana, ne łjubow

Pryspiw

Jak ne pryjdesz,– swoju bidu ja
Hłyboko w serci zachoronju,
Slozu harjaczu tajno zronju
I tycho w wicznist' widijdu

Pryspiw