Istoriji sonce zijszło nad horoju
Na pahorbach sywych swjatyni stojat'
Zahljanu, torknus', twoji sny potrywożu
Po schyłach spuszczus', szczob tebe zapytat'

Pryspiw:
Sławłju tebe Podił mołodyj i wicznyj
Spiwaju pro tebe pisni
Po wułycjach drewnich chodżu ja z dytynstwa
Bo wyris ja tut i Podił swij łjubłju

Łehendamy witer pradawnij huljaje
Kriz' wicznist' zworuszuje pam’jat' moju
I serce brynyt' kożen krok zweseljaje
Dozwol zrozumit' meni duszu twoju

Pryspiw

Poczajna, uroczyszcze, hawań, pryczały
Andrijiws'ka cerkwa, swjatkowyj uzwiz
Wesna nad Podołom cwite i bujaje
Po wułycjach knjażych kriz' pryzmu stolit'

Pryspiw