Wykonawca: Jarosław Daos
Słowa: Ярослав Даос |
Ne toj wże snih
piszow szczo to kołys'
buwało.
I ne rypyt'
Koły iz najmiw jdut'
Wełyki Łjudy.
Powz ti "chliwy"
j hołodni oczi
łedaczych żyteliw "chliwiw".
Nadsyłu wtomłeni,
ałe szczasływi
szczo deń sej najmyta
mynuw.
Na deń wże
błyżcze do zarpłaty.
"Kopijku" w mertweje
Seło
I dlja ditej, i dlja
rodyny
todi wezut' nowitni
batraky.
Hospodari ż buły
poky Seło
ne wmerło...
Szistnadcjat' lit
bezdarnoji "werchiwky"
Ubyty "Koriń"
a narid – w raby!
A poky szczo potomłeni –
w "obszczahu" .
I prołetyt'
toj "switłyj" czas
łedaczoho zwir’ja
Bo Nicz – ce prostir je
dlja p’janoji swynjaczoji
Hordyni,
dlja bojahuzływych
zwirjaczych zhraj,
Chliwarnych bariw
"Tułubnych" tusowok.
Błahosłowennyj ranok
oczyszczaje Łjud
I monotonnyj deń
Poperedu robota.
Naszwydkurucz zibrawszy
"tormozky",
dlja "medytacij" "rak łeheń"
uzjawszy,
za pazuchu pom’jatu paczku
"Primy"
Bezżurnym smichom
homonom –
"Piszły, czy ty hotowyj
wże ja to wse zibrawsja?"
Ne jadowyti, kpyny
Łjudyny Praci
braters'kiji bryhady
hromadamy w robotu.