Żurba ż mene suszyt',
Ta żurba ż mene w’jałyt',
Ta żurba rozprokljata
Iz niżok izwałyt'.

Ta ja ż tij żurbi
Ta j ne piddajusja,
Jak do szynku doberusja,–
Horiłky nap’jusja.

Oj wyp’ju ja czarku,
Oj wyp’ju druhuju,
A czy ne zabudu
Za żurbu tjażkuju?

Oj wyp’ju ja czarku,
Oj wyp’ju ja p’jatu,
A czy ne zabudu
Za żurbu prokljatu?

Czohos' meni, bratci,
Ta j horiłka ne p’jet'sja,
Ta koło sercja moho,
Jak hadyna w’jet'sja.

Koło moho sercja,
Jak hadyna w’jet'sja...
Ta pomer bat'ko j maty –
Syrota ’stajet'sja.

Oj pidu ja do brata,
Brat mene pryjmaje,
A bratowa żinka
Skrywa pohljadaje.

"Oj żinko moja myła,
Ne pohljadaj skrywa,
Bo jidnu sestru maju,
Ta j ta neszczasływa!"