Oj, misjacju, misjaczeńku, oj misjacju-knjazju,
Skaży meni szczyru prawdu, iz kym ja sja zw’jażu?

Koby meni ne toj werszok i ne tota hora,
Dobre buło b pozyraty do moho sokoła.

Swity, jasnyj misjaczeńku, swity iz zorjamy,
Koły bude mij myłeńkyj jichaty horamy.

Oj jakby to sonce znało – za myłym tjażeńko,
To wono by zachodyło za horu borzeńko.

Oj misjacju, misjaczeńku, oj misjacju-knjazju,
Skaży meni szczyru prawdu, iz kym ja sja zw’jażu?