Oj zahniwawsja mij myłeseńkyj
Bez pryczyny na mene,
A sam pojichaw, mene ponechaw,
Na Wkrajinu wid mene.

Konja sidłaje, sam sja zbyraje,
Biłoji ruczky prosyt':
– Daj że my, myła, biłu ruczeńku,
Tjażki m’ja żali znosjat'.

Siw sy na konja, swysnuw do polja:
– Buwaj, myła, zdorowa!
A ja do ńoho łedwe howorju:
– Jid', kuda wolja twoja...

– Oj stupaj, konju, ta pidi mnoju
Na rozbytu hrudu,
Bud' że my, moja myła, zdorowa,
Ja tebe ne zabudu.

– Jakby ja mała, jakby ja mała
Towarysza wirnoho,
To posłała by-m na Wkrajinońku
Po swoho myłoho.

– Ne szły, myłeńka, ne szły, myłeńka,
Ne roby sy kłopotu,
Roku dobudu, do tebe pryjdu
Weczerom w subotu.