A u momu ohorodci metełyk litaje,
Tak ty, łjubku, łystok pyszu, szczo maty ne znaje.

Oj duboczku zełeneńkyj, oj dubku, oj dubku,
Nełehko my samij buty bez tebe, mij łjubku.

Oj ty, dołe moja, dołe, szczo ja uczynyła,
Naszczo tebe, mij myłeńkyj, samoho pustyła?!

Oj tuha my na serdeńku, tuha ne żartoczka,
Koby skoro pryjszła, łjubku, wid tebe wistoczka!

Napyszy meni, mij myłyj, napyszy kartoczku,
Czy ty majesz, czy ne majesz pro mene hadoczku.

– Oj pyszu ja, moja myła, aż dwi, ne odnuju,
Szczo ja maju za toboju tuhu wełykuju.