Ty buła najkraszcza z usich, szczo baczyw
Nam buło tak dobre udwoch
Łysz odna wełyka i prykra newdacza,
To protyriczczja wicznist'-łjubow,
A ty buła taka wrodływa,
Koły płakała zi mnoju,
Tak potribno i tak nemożływo
Załyszytys' z toboju

Pryspiw:
Bo ty – janhoł,
A ja ne janhoł

Ty wże ne moja, ja ne twij – tak treba,
Wse likuje prostir i czas,
I ne zminyłys' zowsim, zemlja i nebo,
I nawit' sonce swityt' bez nas,
I ty teper taka szczasływa,
Bez mene wse ż je łjubow
Tak potribno i duże ważływo
Zakochatysja znow

Pryspiw