Cziłowiczje Bożestwennoj
Żyw u switi myłoserdnoj.

Ne upowaj, cziłowiczje,
Ni na sribło, ni na złato,
Ni na wełyke bahactwo.

Bo wełykoje bahactwo
Ni zarobe duszi carstwo.

Na tim switi ohoń horyt',
Oj tam Hospod' sudom sude.

A win sude i rozsude
Za czas, za czas, za mynutu.

Prawedni duszi – w prawuju ruku,
A hrjesznyje – u łjewuju.

Prawedni duszi psalmy spiwajut',
A hrjeszni płaczut' i rydajut'.

Oj, Boże ż nasz myłoserdnoj,
Czym my tobi prohrjeszyły?

A tym że wy prohriszyły,
Szczo w Bożyj chram ne chodyły.

A chocz że wy i chodyły,
Bohu swiczi ne stanowyły.

A chocz że wy (j) stanowyły,
To j myłosty ne podawały.

A chocz że wy podawały,
Tak w toj że czas spomynały.

Naszczo buło podawaty,
Jak w toj że czas spomynaty?