Jerusałyme s'witel nad z'wizdamy dnes' budy;
Se bo Car twoj spasł jest' wid ada wsja łjudy;
Wowstrubyte Anhełow łyky,
Popraw smertiju smert' na wiky.
Wsjakoje drewo c'wity puskajet',
Zemlja trawu (prozjabajet'). (2)

O woskresenije Sotworytełom izhrajte;
More, riky so czełowiky spiwajte;
Hory, chołmy, kedry pomraczeniji
Dnes' jes'te s'wita ispołnenniji:
Sonce łuczy jasno spuskajet',
Z pod skały temnoj (sijajet'). (2)

Anheł bo kameń welij ot hroba otwaływ,
Myronosycam weliju radost' izjawyw;
Skorb Marija otczaja horkoju:
W wes' idite Haliłejskuju,
Tam obrjaszczete wy Isusa
Hrjaduszcza (do Emmausa). (2)

Ne płaczy, Marije, i ne kasajsja mni Chrystu,
Otchożu az bo k Ohcu mojemu Bohu istu.
Idy k bratiji i rcy sije:
Da prosławjat' Woskresenije,
Az bo, recze, mir prijdoch spasty,
Ot hejenskija (propasty). (2)

Dwory adskiji, wereji wicznyja kruszat'sja,
Wrata midnaja, uzy żeliznyja łomjat'sja,
Se bo z krestom hljadet' Car sławy:
Otcy woznesym w radost' hławy:
Ty ałe płaczy i horko rydaj,
Jako Chrystos woskresł (powidaj). (2)

Ewa Pramaty izwol sije znaty torżestwo,
Sej deń Hospodnja perwyj subotym prazdeństwo:
Skaczy, ihraj z Otcy Dawyde
I ty Jesseju Pradide.
Pijuszcze pywo dnes' nowoje
Ot Chrysta kamene (dannoje). (2)

Szyrota zemnaja jest' ispołnena s'witłosty,
Pryzry na se, Adame, Ewo, w temnosty:
Wospoj hłasnuju pisń takowuju,
Łjutym demonom użasnuju.
Iże kłjuczy Diwu newredywyj,
Kłjuczy, bezdny (sokruszywyj). (2)

I ty Sołomone z mudrosty twojej czto jawy,
Jako bi w chmari twojej predywnom ukaży:
Pobidytełju, woskłyknymo,
W kymwały hłasny udarymo,
Pinija łyky wesma otnowył,
W truby, tympany (wozzowym). (2)

Carju sławymu i nepobidymu na wiky,
Jemu służat' Syły, Prestoły z Łyky.
Własty wysznija posłuszajut',
Wsi Anheły sja użasajut'.
Chotjat' Jeho zrity, no ne mohut':
Nyni Woskresszomu (da pojut'). (2)

Kryny sełnija c'wity swojimy brjacajte,
Ryby morskija, z'wirije, hady wzyhrajte,
Se bo Tworec' nasz z hroba woskresł,
Radost' nebu i zemły prynesł.
Łjudije druh druha ob’jemłyte,
Hniw i skorb wsju (otłożyte). (2)

I tako rcym wsy mołytwennymy słowesy:
Chryste woskresnyj spodoby byty hdi sam jesy;
Chryste wozsijawyj wo sławi,
Czest' i poklin twij derżawi.
Izwol nam hdi dobre wik prożyty
I dażd' w nebi (Tebe zrity). (2)