Jerusałyme switel nad zwizdamy dnes budy

Jerusałyme switel nad zwizdamy dnes budy;
Se bo Car twoj spasł jest wid ada wsja ljudy;
Wowstrubyte Anhełow łyky,
Popraw smertiju smert na wiky.
Wsjakoje drewo cwity puskajet,
Zemlja trawu (prozjabajet). (2)

O woskresenije Sotworytełom izhrajte;
More, riky so czełowiky spiwajte;
Hory, chołmy, kedry pomraczeniji
Dnes jeste swita ispołnenniji:
Sonce łuczy jasno spuskajet,
Z pod skały temnoj (sijajet). (2)

Anheł bo kameń welij ot hroba otwaływ,
Myronosycam weliju radost izjawyw;
Skorb Marija otczaja horkoju:
W wes idite Haliłejskuju,
Tam obrjaszczete wy Isusa
Hrjaduszcza (do Emmausa). (2)

Ne płaczy, Marije, i ne kasajsja mni Chrystu,
Otchożu az bo k Ohcu mojemu Bohu istu.
Idy k bratiji i rcy sije:
Da prosławjat Woskresenije,
Az bo, recze, mir prijdoch spasty,
Ot hejenskija (propasty). (2)

Dwory adskiji, wereji wicznyja kruszatsja,
Wrata midnaja, uzy żeliznyja łomjatsja,
Se bo z krestom hljadet Car sławy:
Otcy woznesym w radost hławy:
Ty ałe płaczy i horko rydaj,
Jako Chrystos woskresł (powidaj). (2)

Ewa Pramaty izwol sije znaty torżestwo,
Sej deń Hospodnja perwyj subotym prazdeństwo:
Skaczy, ihraj z Otcy Dawyde
I ty Jesseju Pradide.
Pijuszcze pywo dnes nowoje
Ot Chrysta kamene (dannoje). (2)

Szyrota zemnaja jest ispołnena switłosty,
Pryzry na se, Adame, Ewo, w temnosty:
Wospoj hłasnuju pisń takowuju,
Łjutym demonom użasnuju.
Iże kljuczy Diwu newredywyj,
Kljuczy, bezdny (sokruszywyj). (2)

I ty Sołomone z mudrosty twojej czto jawy,
Jako bi w chmari twojej predywnom ukaży:
Pobidytelju, woskłyknymo,
W kymwały hłasny udarymo,
Pinija łyky wesma otnowył,
W truby, tympany (wozzowym). (2)

Carju sławymu i nepobidymu na wiky,
Jemu służat Syły, Prestoły z Łyky.
Własty wysznija posłuszajut,
Wsi Anheły sja użasajut.
Chotjat Jeho zrity, no ne mohut:
Nyni Woskresszomu (da pojut). (2)

Kryny sełnija cwity swojimy brjacajte,
Ryby morskija, zwirije, hady wzyhrajte,
Se bo Tworec nasz z hroba woskresł,
Radost nebu i zemły prynesł.
Łjudije druh druha ob’jemłyte,
Hniw i skorb wsju (otłożyte). (2)

I tako rcym wsy mołytwennymy słowesy:
Chryste woskresnyj spodoby byty hdi sam jesy;
Chryste wozsijawyj wo sławi,
Czest i poklin twij derżawi.
Izwol nam hdi dobre wik prożyty
I dażd w nebi (Tebe zrity). (2)