Uże dekret podpysujet

Uże dekret podpysujet,
Pyłat sudija wskazujet:
Na krest (2) Ahnca nepowynna,
Tebe (2) Tworca nepryminna.

Orudije zhotowano,
Krest i hwozdy pokowano; –
Łancuch (2) na szyju wkładajut,
Chrysta (2) katam w ruky dajut.

Idet s krestom Pan sromotno,
Za nym żydowe ochotno:
Biżat (2) konczynu wydity,
Kryczat (2) szczob skoro ubyty.

Wsi bolizny pronykały,
Bo wsi sja nad Nym znuszczały.
Siji (2) horko ukorjachu.
Siji (2) neszczadno bijachu.

Pade, krestom pryhnetennyj,
Wsim na pomstu wystawłennyj.
Mlijec (2) z bolju i frasunku.
Nikto (2) ne dajet ratunku.

Maty jak toje uzriła,
Padszy na zemlju omliła.
Synu! (2) żałostno wzywajet;
Zemlju (2) słezamy skrapljajet.

Wozszeł na Hołhoftu horu
Dar Archanhelskoho choru: –
Bohu (2) Otcu żertwa byty,
Wsich nas (2) Jemu prymyryty.

Tam z odeży sowłeczennyj
I ko drewu pryhwożdennyj,
Nahij (2) styd za nas ponosyt,
Otcja (2) za ubijcew prosyt.

Żażdu chotiw utołyty
Chrystos, ko krestu prybytyj;
Otec (2) so żełcziju dały,
Iże (2) mannu wosprijały.

Meżdu dwoma pryhwozdysza,
Z bezzakonnymy wminysza:
Wysjaj (2) jak na striljanije,
Wsim byst (2) wo poruhanije.

W połudne Chrystos rospjatyj,
Duch predast w czas dnja dewjatyj,
Sołnce (2) łuczy skryło bjasze.
Tworcja (2) swojeho rydasze.

Wozrydajmo kupno i my,
Serdcamy sokruszennymy;
Za nas (2) Spasytel postrada,
Szczob nas (2) iskupył ot ada.

Hrichy naszi sut pryczyna
Smerty krestnoj Boha-Syna;
Tim że (2) hrudy nasza bijmo;
Spase! (2) prosty! wozopijmo.