Nyni, Adame, wozwesełysja!
Jewo, Pramaty, wid sliz otrysja!
Toj, kotroho my bażały
I z toskoju ożndały:
Nyni z Diwy wybranoji,
W Wyfłejemi, malim domi,
Rodywsja, jawywsja!
Jemu cari nesut' dary,
Złato szczyre, ływan, myro,
Wid wostok, – rek Prorok!

Wsi Patrijarchy i wsi Proroky,
Łyk Boho-Otec', z nym Otroky,
Torżestwujte – kupno wes' s'wite!
Ty ustupaj, staryj Zawite!
Nowyj z neba, Jeho treba,
Buło dawno, nyni jawno
Nastaje, Boh daje,
Jak w Jempyru, w radist' myru,
Otec' Syna nam jedyna
Nyzpisław, daruwaw!

"Sława wo wysznych!" Duchy spiwajut',
Szczo Boh narodywsja, – nam powidajut',
Toho Nowonarodżenoho,
I u jasłach położenoho.
Z'wizda jasna i prekrasna
Ozarjaje, nauczaje:
Szczo to Pan z neba dan!
I u jasłach wił i oseł,
Jak stojały, tak piznały
Wsich roda – Hospoda!

Wytaj małoje, wytaj Dytjatko!
Zołotorune z neba Jahnjatko!
Pastyri tak powidały,
Jak z daramy Jeho wytały;
Kładut' bułku i homułku,
A do toho masła mnoho,
I jahnja pered Dytja!
Potim hrały na kymwały,
Wo swyriły i sopiły,
Spiwały, pljasały.

Łykujmo i my, łykujmo ciło.
Szczo Boh na sebe wzjaw łjuds'ke tiło,
Szczo do neba nas zaprowadyw,
I pry troni Swojim posadyw;
Za to Bohu sławu mnohu
So Anheły widdajmo,
Za ti dary wid wsej twary,
Szczoby chwała ne ustała:
Bożestwennu, Rożdestwu.