Jakos' narod zibraw synod
I tak postanowyły
Szczo je taky muczenyky
Zrobimo ż jich swjatymy
A ty skazaw, nu szczo ż todi
Wsi zasoby choroszi
Ty urnu wzjaw i po wodi
Umyt' rozwijaw moszczi

Tebe sudyły opislja
Wsi mudreci w porfirach
Wony ustamy nemowlja
Ohołosyły wyrok
Za te, szczo ty rozdmuchaw dym
Jasnowelmoż i swjatosz
Ty budesz wiczno mołodym
I wiczno p’janym takoż

Pryspiw:
I chodyt' po switu, wseljajuczy strach
Zapłakanyj chłopczyk iz butłem w rukach
Żyttja pokosyłos' i jde szkerebert'
Jomu najmyliszi twerezist' i smert'

Nemow poczesnoho hincja
Tebe pryjmajut' wsjudy
I neodminno po wincja
U butel płeszczut' łjudy
A ty wołajesz nawzdohin
Ne treba bilsze, dosyt'
Nichto ne czuje, ty odyn
U nicz stupajesz bosyj

Pryspiw