My z toboju zirky odnoho kalibru
Ty – majstrynja poeziji, a ja – werlibru
Ce – poezija też, ałe j ne zowsim
Ce – roman u wirszach, wirszi u prozi

My z toboju nehidnyky sumiżnych żanriw
Ty – sucwittja witriw, ja – suzir’ja pożariw
Baczu ja u wohni lodjanim pełjustoczky
Znaczyt', buty powynni w nas spilni toczky

Daj-no na tebe w prycił podywytys'
Sebe pokazaty, iz kursu ne zbytys'
Jakszczo my z toboju łysze wykonawci
To de naszi hroszi i robotodawci? Skaży

My znajomi usim: czołowiku i żinci
Ty łetysz upered, ja łeczu nawzdohinci
My postijno razom, chocz nikoły j ne porucz
Ty ne włuczysz sama – ja pryjdu na pomicz

My z toboju pisni odnoho kupłetu
Bez osib dijowych i czitkoho sjużetu
Nap’jemosja piznisz, zachłynemosja w duli
My z toboju dwi sribni, dwi sribni kuli