My z toboyu zirky odnoho kalibru
Ty – maystrynya poeziyi, a ya – verlibru
Ce – poeziya tez, ale y ne zovsim
Ce – roman u virshach, virshi u prozi

My z toboyu nehidnyky sumiznych zanriv
Ty – sucvittya vitriv, ya – suzir’ya pozariv
Bachu ya u vohni lodyanim pelyustochky
Znachyt', buty povynni v nas spilni tochky

Day-no na tebe v prycil podyvytys'
Sebe pokazaty, iz kursu ne zbytys'
Yakshcho my z toboyu lyshe vykonavci
To de nashi hroshi i robotodavci? Skazy

My znayomi usim: choloviku i zinci
Ty letysh upered, ya lechu navzdohinci
My postiyno razom, choch nikoly y ne poruch
Ty ne vluchysh sama – ya pryidu na pomich

My z toboyu pisni odnoho kupletu
Bez osib diyovych i chitkoho syuzetu
Nap’yemosya piznish, zachlynemosya v duli
My z toboyu dvi sribni, dvi sribni kuli