W pans'kim horodi rosła łelija.
– Chto ż jiji sadyw?
– Panna Marija.
Jak sadyła, howoryła: (2)
Rosty, łelija, rosty, łelija.

Pryjszow do neji bateńko jiji,
– Urwy, Marije, toji łeliji.
– Ne zirwu ja ni łystoczka,
Bo ziw’jane łelijoczka,
Krasna łelija, krasna łelija.

Pryjszła do neji matinka jiji,
– Urwy, Marije, toji łeliji.
– Ne zirwu ja ni łystoczka,
Bo ziw’jane łelijoczka,
Krasna łelija, krasna łelija.

Pryjszow do neji myłeńkyj jiji,
– Urwy, Marije, toji łeliji.
– Oj zirwu ja łelijoczku,
Bo to momu kochanoczku,
Krasna łelija, krasna łelija.