Oksana:
Jakby buły z toboju w pari,
Sokołyk łjubyj, mij jedynyj,
Buła b wid szczastja wyszcze chmar ja –
Mow biłyj łebid', ty krasywyj!

Stepan:
Ja b ne pojichaw w zarobitky,
Jakby buły z toboju w pari.
Żywesz ty jak, mo’, je wże j ditky?
Mo’, j ne straszni buły ti chmary?

Oksana:
Jakby buły z toboju w pari,
Warenykamy b pryhoszczała;
Łitały b łebedjamy w chmarach,
Tebe odnoho b ciłuwała.

Stepan:
Tak dowho mrijaw ja pro tebe
W zamors'ki dni i noczi chmarni,
Moływsja Hospodu do neba,
Szczoby buły z toboju w pari.

Oksana:
Jakby buły z toboju w pari, –
Czomu pojichaw ne proszczawszys'?
W oczach bez tebe łysze chmary –
A kljawsja jak?! – ty obnimawszy.

Stepan:
Perestrażdały my czekannja –
Teper ja znaju: "Budem w pari!"
Nichto ne strymaje kochannja –
Zasjajut' zori j w nebi chmarnim!

Oksana i Stepan:
Boże jasnyj, Boże łjubyj!
Djakujem tobi za radist' –
Zhynuły łychi nenastja.
Za łjubowi djakujemo szczastja!