Meni nabrydło wże dowodyty komus' swoju toczku zoru,
Kowtajuczy pihułky z jichneju zawzjatoju brechneju.
S'ohodni wony obmanjujut', falsyfikujut',
A czerez dekilka dniw za dołar prodadut' krajinu.
Potim, ob’jednawszys' wojedyno,
Jedynymy szljachamy budut' tikaty,
Jak myszi z korablja, błahaty,
Wsich perekonaty, szczo ce buło zrobłeno
Za dlja korysti łjudej.

Nabrydło ce,
Nabrydło nam ce.
My chotiły b wtekty,
Ałe szcze majem, szczo wtraczaty!..
Dosyt' wże,
Dosyt wże!.. Nabryło,
Jak wony szczodnja
Prynyżujut' swoje im’ja.

Nabrydło zachyszczaty własnorucz swoji prawa, swobodu.
Ukrajins'ku wrodu wże złamały!..
I teper, stojaczy nad namy,
Wony breszut', prowokujuczy cunami.
De teper naszi heroji?!
Załyszyłys' jedyni – kolorowi koroli majdaniw.
Ta piszły wony!..
Sidajuczy u potjah rewołjucijiji, ja wychodżu czerez dekilka dniw,
Czomu na stanciji "Swidomist'" ja stoju odyn?!

I stomyło wże chodyty, troszczyty kułakamy stinu,
Kryczaty, błahaty, łamaty wse dowkoła,
Wykarbowuwaty nożem na derewach słowo "Dolja",
Koły dywyszsja na tych łjudej, jaki duszu prodały,
Stojaczy pid symwolikoju wyhadanoji prawdy,
Zawzjatoji brechni...
I ja też stojatymu iz bołem u nohach,
Ałe tilky za dlja toho, szczob skazaty: "Fuck"...

Hej wy tam, pomaranczewi, czerwoni, syni,
Żowto-fiołetowi... Fuck!.. Wy wse odno hnyli!..
Bajduże meni pid jakym wy kolorom
Schowały swoji bezsoromni bezkorysni hołowy.
Fuck, fuck... Polityci – fuck!..
Chto może zaraz wpewneno skazaty swoju prawdu łjudjam?!.
Dosyt' wże brechni, wse dosyt' probłem!..
Nabrydło nam ce, my proty systemy!..