Oj ne witer chwyłju honyt',
Wodu w Dnipri pidnimaje.
Otaman to nasz ridneńkyj
Pisnju wolnuju spiwaje.

Oj ne kałyna czerwona
Horyt', w sadu płomenije.
To diwczyna czornobrowa
Łjubow zustriła, krasnije.

Oj ne puch to topołynyj
Zranku u haju litaje.
To kozac'kyj duch orłynyj
Ridnu zemłju zachyszczaje.

Oj ne misjac' i ne sonce
U nicznomu nebi sjaje.
To Wkrajiny zorja wilna
Do Boha wdjaczna zlitaje.