Kożnyj sam szukaje paru,
Szczastja ż załeżyt' wid doli –
Sjajne sonce, czy iz chmary
Doszczyk wpade na dołoni.
Do duboczka jde smericzka –
Spodobawsja wysoczeńkyj.
Win zihrije, jak obijme –
Kozak-kraseń i micneńkyj.

Bilja jawora werbyczka
Dowhu kosu rozpustyła.
Krasa jiji, nemow zirka,
W bystrij wodi zaswityłas'.
Diwczynońka na chłopczynu
Pohljada: "Jakyj że harnyj!
U takoho zakochatys' –
Ne mynuło b żyttja marno".

U żytti, jak u pryrodi,
Je dni radisni j buremni.
Kożnyj sam szukaje dołju:
Oczi switli, a chto j temni.
Boh daje łjudyni paru
Perszu, dlja żyttja najlipszu!
My ne zawżdy rozumijem –
Szukajemo czasto inszu.