Oj łety, żurawłyku, do łjuboho haju –
Kwitne Peremohoju zemlja u rozmaju.
Oj łety, żurawłyku, do ridnoji chaty,
De czekaje, szcze z wijny, syna stara maty.

Oj łety, żurawłyku – kwitne znow kałyna!
Zbudy bijcja wranci – kochanoho syna.
Oj łety, żurawłyku, skaży, chaj wertaje.
Skaży, szczo łjubow joho szcze j dosi czekaje.

Oj łety, żurawłyku, zhodom widpoczynesz.
Pidut' doszczi wesnjani – żurawku obnimesz.
Oj łety żurawłyku, u haji zełeni.
Tam spiwajut' sołow’ji wilni i weseli.