Oy rano, rano kury zapily,
A shche ranishe pan Vasyl ustav.
Oy ustav, ustav, try svichky zsukav.
Pry pershiy svichci lychenko vmyvav,
Pry druhiy svichci odezu vbyrav,
Pry tretiy svichci konyka sidlav.
A zbyrav vin sy ta v hir po divku,
Ta v hir po divku, ta po virminku.
Vona do neho perekazala:
– Pane Vasylyu, ne trudy koni,
Ne trudy koni ta ne shly boyar,
Bo ya do tebe sama pryyidu.
Cherez polya yshla perepilkoyu,
Cherez lisy yshla chornov havkoyu,
Nad selo pryishla synov chmarkoyu,
Na podvir’ya vpala droben doshchykom,
Do chorim vletila lastivochkoyu,
Do chaty vviyshla makivochkoyu,
Za stiv zasila nevistochkoyu.
Chudo to bulo ne nevistochka.
Po vohon pishla – zoloto nesla,
Po vodu pishla – mid, vyno nesla,
Yak kuda ishla, vitrom lelila,
Nichto ne znaye, de sy podila.