Oy boze, boze, shcho to kochannya moze!
Koho ya lyublyu, prynesy yeho, boze!
Oy chot' ne yeho, to tovarysha yeho,
Nechay rozpytayus' za zdorovlyachko yeho.
Oy chy vin slabyi, chy vmyraty dumaye,
Shcho vin u mene nikoly ne buvaye!
– Oy ya ne slabyi, vmyraty ne dumayu.
Cherez vorohy u tebe ne buvayu.
Ya z tebe lyubyv, yak u sadochku hrushu,
Cherez vorohy zalyshyty tya mushu.
Ya z tebe lyubyv, yak u sadochku vyshnyu,
Cherez vorohy zalyshyty tya myshlyu.
Oy pidu z bo ya ta y nyzom ponad stavom,
Oy boh vidaye, komu sya ya zostanu.
Chy tomu didu z syvoyu borodoyu,
Oy shcho ne hoden postoyat' zo mnoyu,
Yeho boroda, ot yak bilaya hlyna,
Moye lychenko – yak chervona kalyna.
Yeho boroda – prypichky zamitaty,
Moye lychenko – molodcyam ciluvaty.
Oy day ze, boze, zvechora pohodonku,
Voz'mu vidercya, ta y pidu po vodonku.
Vzyala vidercya ta y pishla po vodonku,
Zdybaye kozak molodu divchynonku:
– Oy ty divchyno, ty zapashneye zillya,
Choch tebe ne vzyav, to proshu na vesillya...
– Zenys', kozache, shchob tebe ozenylo,
Shchob tebe, kozache, na lavci polozylo.
Zenys', kozache, yak viter po dorozi,
Dast' ze meni boh, divchynonci-nebozi,
Dast' ze meni boh, divchynonci-nebozi,
Bo ya v chuzyni shche y v dalekiy dorozi.