Koly nadi mnoyu tilky nebo, a v nebi
Tilky tiyi yasniyi zori
I navit' zori nadi mnoyu zhasayut'
Yak tebe poryad zi mnoyu nemaye
A koly my z toboyu hulyayem pid nym
Vony nam svityat' yasno, yak nikoly
I chochet'sya na ves' svit prokrychaty
Yak tebe ya sylno lyublyu

Pryspiv:
Chocha ty ne anhel i ne mayesh kryl
Ale ya tebe porivnyuyu z nym
Bo tvoya krasa niby nezemna
A sama ty nache ta zorya
A v tvoyich ochach nache zori blyshchat'
Nache sonce siya
Bo koly ya u nych podyvlyusya, to vmyt'
V mene serce horyt'

I navit' sonce i navit' zori
Meni bilshe nepotribni
Nepotribni meni ni povitrya y voda
Cherez te, shcho ty v mene ye taka
Bo ne mozna ni z chym porivnyaty tvoyu
Porivnyaty tvoyu, nezrivnyannu krasu
I teper ne znayu, shcho by ya robyv
Yakby tebe ya ne lyubyv

Meni ne vystachyt' i tysyachi sliv
Aby skazaty, yaka z ty v mene vrodlyva
Ale ya mozu y bez sliv tobi skazaty slovo "lyublyu"
Ya vdyachnyi Bohu za te, shcho ty v mene ye
Takoyi, yak ty, meni nide ne znayty
I nazyvayu ya tebe Anhel miy
Bo ty vtilennya moyich mriy