Och, ya do tebe, lyuba matusyu,
Dumkamy lynu yak nich, tak den.
Tebe ya bachu z svoyeyi uyavy
I holos chuyu tvoyich pisen.

Ty kolychala mene maloyu
I pryhortala do svoyich hrudey.
Ne odnu nichenku ne dospala
I son zirvala z svoyich ochey.

Yak nahadayu ti dni divochi,
Yak meni kosu ty zaplitala –
Teper v tyurmi i vden, i vnochi
Banda proklyata ti kosy rve.

I bile tilo chorniye, puchne,
A kat nahaykoyu b’ye ta b’ye.
Propala, nene, ne may nadiyi,
Bo tvoya donya v tyurmi pomre.

Ty ne pobachysh mene v vinochku,
Vinok ternovyi ne pokladesh,
Katy proklyati tobi ne skazut',
Y mohyly donky ty ne znaydesh.