Koly ya budu navit' syvoyu,
I zyttya moye pide mryakoyu,
A dlya tebe budu krasyvoyu,
A dlya kohos', moze, y niyakoyu.

A dlya kohos' lychoyu, vpertoyu,
Shche dlya kohos' vid'moyu, kobroyu.
A miz inshym, yakshcho vidverto,
To bula ya durnoyu i dobroyu.

Bezboronnoyu, nesynchronnoyu
Ni z teoriyamy, ni z praktykamy.
I bolila v mene ironiya
Vsima liktykamy y halaktykamy.

I ne znalo mishchans'ke kodlo,
Koly ya zachlynalas' lychom,
Shcho dusha miz lyudy vychodyla
Zabyntovana bilym smichom.

I v zytti, yak na poli minnomu,
Ya prosyla v c'omu storichchi
Choch by toy mahazynnyi minimum:
– Lyudy, bud'te vzayemno vvichlyvi!

I yakby na te moya volya,
Napysala b ya skriz' kursyvamy:
– Tak bahato na sviti horya,
Lyudy, bud'te vzayemno krasyvymy!

I yakby na te moya volya,
Napysala b ya skriz' kursyvamy:
– Tak bahato na sviti horya,
Lyudy, bud'te vzayemno krasyvymy!