Zakolyshe viter travy, vpade son v tvoyim sadu,
Tut z toboyu my strichaly vpershe ranishnyu zoryu.
Pachoshchi zemli vdychaly u shalenstvi nebuttya,
Struny nochi vyhravaly nam melodiyu zyttya.

Pryspiv:
Nich kochannya, nich kochannya – svyato sercya i dushi.
Nich kochannya, nich kochannya podaruyu ya tobi.
Nich kochannya, nich kochannya – svyato sercya i dushi.
Nich kochannya, nich kochannya podaruyu ya tobi.

Shche solodka nich ne choche shchoby ranok zazoriv,
Shche tvoyi usta shepochut' pisnyu nayniznishych sliv.
Zaciluyu, zachmeliyu vid ochey tvoyich i ruk,
Podaruy meni nadiyu na kochannya bez rozluk.

Pryspiv

Zakolyshe viter travy, vpade son v tvoyim sadu,
Tut z toboyu my strichaly vpershe ranishnyu zoryu.

Pryspiv