Vona tancyuye na mohylach,
Pid muzyku nichnoyi tyshi,
Koly osinniy teplyi viter
Vysoku paporot' kolyshe.

Vona kruzlyaye sered lystya,
Ponad zemleyu, vyshche y vyshche,
Koly nad svitom sonce syade,
I nich nakryye kladovyshche.

Ne pam’yataye, chto i zvidky,
Ne vidchuvaye, chy zyva.
Daruye lasku yiyi tilu
Cholodna rosyana trava.

Vona tancyuye, shchob zabuty.
Vona pryishla, shchoby pity.
Vona ne choche bilshe buty
Rabom zemnoyi suyety.

Ostanniy krok. Ostannye kolo.
Bezsylo vpade na plytu.
I nich na ochi yiy nakyne
Prozoru i lehku fatu.

I bili anhely navkolo
Rozpravlyat' marmurovi kryla,
I ponesut' pomiz zirkamy
Yiyi, cholodnu i bezsylu.

Tudy, de matir – poroznecha,
De v syayvi temryavy doroha,
De sered polya polynu
Nema ni bolyu, ni tryvohy.