Ya prydumayu svit, shchob prokynutys' v nomu,
Ya prydumayu chas, shchob zustritysya z nym.
Ya prydumayu cil, i do neyi do dorohu,
I terny na shlyachu, shchob buv neprostym.

Ya prydumayu den, shchob vstaty zoreyu,
Sklavshy mriyi v torbynu, podamsya na schid.
Ya prydumayu doshch i vohni nad zemleyu,
Ya itymu kriz' nych, i znykatyme slid.

Podorozi sobi, ya prydumayu kviten,
Bude spravznya vesna... Potim vypade snih.
Ya ob sebe spitknus', i vpadu mov ubytyi,
I zalyshus' vidrazu na sotni dorih.

Ya prydumayu nich, v niy hulyateme viter,
Spochyvatyme popil v cholodnych ochach.
Bude spokiy i sum, i u nebi Yupiter,
Nadi mnoyu litatyme stomlenyi ptach.

Vin meni rozpovist', shcho yty dali daremno,
De kinchayet'sya shlyach, i spynyvsya miy chas.
Tam dorohu novu, chtos' prydumav dlya mene,
Tam use ne moye, i use ne dlya nas.

Ya prydumayu svit, shchob prokynutys' v nomu,
Ya prydumayu chas, shchob zustritysya z nym.
Tam ne bude mety, i do neyi dorohy,
Tam litatyme ptach poryad z duchom moyim.