1
Vze dohoraye den i ya idu odna,
Tam, de kolys' udvoch z toboyu my chodyly.
Teper tut chodyt' sum, kinchayet'sya vesna,
Bo kochannya svoye my u neyi navik zalyshyly.

Ne rozumiyu dosi ya: chomu vse tak,
Yakym vona tebe pryvorozyla zillyam.
Pryznachen vze meni kazaly den i chas,
Ty mene zaprosy, ty mene zaprosy na vesillya.

Pryspiv:
Nichto ne vynen, nichto ne vynen,
My ne chotily chuzymy staty.
Nichto ne vynen, nichto ne vynen,
Lysh misyac' traven, laskavyi traven.
Lysh misyac' traven u tomu vynen,
Shcho ty pro mene zabuvayesh.
Lysh misyac' traven u tomu vynen,
Shcho ne zabudu tebe ya.
Lysh misyac' traven u tomu vynen,
Shcho ty pro mene zabuvayesh.
Lysh misyac' traven u tomu vynen,
Shcho zalyshayus' ya odna.

2
Ty zaprosy mene – ya tilky podyvlyus'.
Na skilky shchaslyv ty – pytaty ya ne smiyu.
Ya na chvylynonku, bo sliz svoyich boyus',
Choch i bolyache ce, ale vse z ya za tebe radiyu.